februari-maart

Hallo iedereen!


Vandaag en morgen zijn we vrij en dat betekend 4 dagen weekend! We hebben vrij omdat het super hard regent en alle wegen overstroomd zijn. Dat gebeurt hier best vaak omdat de meeste mensen in het bos wonen aan ‘dirthroads’. Wegen gemaakt van zand ja.. Het weer verandert hier super elke dag. De afgelopen 2 weken was het weer zo zo mooi en heb ik veel in de tuin gelegen in mn bikini en ben dus al een beetje bruin. Zondag word het 31 graden in zon :).
Zaterdag gaan we met de Amerikaanse organisatie naar de Tabasco Fabriek. Tabasco is een pittige saus die in Louisiana gemaakt word en hier ook heel bekend is.

Vorig weekend was helaas mn mobiel ineens kapot gegaan er ik had daar heel veel notities in met waar ik over zou schrijven maar dat is nu helaas weg en dus zal ik t uit mn hoofd moeten doen..

Eind januari hadden we onze laatste voetbal wedstrijden en helaas alles weer verloren. We hebben geen wedstrijd gewonnen dit jaar maar toch was het heel leuk haha. Misschien krijgen we nog wel een prijs voor de grootste lozers. Maandag hadden we de ‘winter Athletic banquet’. Dat is een soort van award uitreiking voor alle sporten die in de winter waren. Dat was cheerleading, danceline, cross country, basketbal en voetbal. Ik had helaas (ook helemaal niet verwacht ;) ) geen award gewonnen maar we kregen wel allemaal een medaille en voor de spelers voor wie het hun laatste jaar was (seniors en foreigners) die kregen nog een fotocollage. Het was super leuk en iedereen ‘moest’ een jurkje aan en hakken. Eerst was een diner en daarna hielden alle coaches een toespraak en deelde ze de awards uit.

14 februari was het Valentijnsdag en dat word hier wel iets meer gevierd dan thuis. Al twee maanden van te voren waren de eerste dingen al te vinden in de Walmart (vooral de 1,5 meter grote teddy beren waren populair). Op school kon je rozen anoniem of niet anoniem naar elkaar sturen voor 1 dollar of voor 2 dollar met chocola erbij. Waren het nep rozen… -___- haha naja ik had een grote witte teddy beer gekregen dus dat was heel lief:)

Iets minder leuk nieuws, wegen wat omstandigheden moest Sanna helaas verhuizen naar een ander gastgezin. Dat was echt heel heel heel stom en jammer maar nu ben ik er wel een beetje aan gewend. We hebben wel de zelfde Engels klas en we zien elkaar op school wel gewoon dus dat ik wel fijn.

Een tijdje geleden werd Jack gecastreerd haha. Hij was super irritant (nog steeds) en hij viel Taylor de hele tijd aan. Het heeft niet echt geholpen maar misschien op de lange termijn. Taylor was Sanna’s kitten maar nu moet ik er dus voor twee zorgen haha. Vooral snaakst is dat lastig want dan liggen ze samen op mn bed en dan beginnen ze ineens te vechten, op mij.. Naja binnenkort word Taylor ook gecastreerd.

Het track seizoen is in volle gang. We trainen elke dag 1,5 uur en ik doe kogel stoten. Tja, rennen is niet zo mn ding haha. We hadden afgelopen vrijdag de eerste meet (wedstrijd) van het jaar. Ik had nog nooit zo ver gegooid met trainen! 26,1 feet met een kogel van 8 pond. Ik was ongeveer 17e van de 20. Tjaaaa nog maar veel trainen. Het meisje dat had gewonnen gooide 38 feet! Vanaf nu hebben we elke vrijdag een meet (hoorde alleen net dat die van morgen is afgelast wegens het weer).

Laatst ging ik na school met Cici mee naar huis. We gingen even naar de Alexandria mall en daarna ging ik met haar host dad jagen!! het was mn eerste keer jagen en het was zo gaaf. We droegen camo kleding en zaten met twee mega geweren in een soort boomhutje te wachten tot er iets zou komen. We hadden een soort fop konijn. Het was een konijnen knuffeltje wat bewoog en heel hard gepiep maakte. En toen, na ongeveer een uur, waren er vrij dichtbij ineens 3 lynxen! Super mooie soort van mega katten, heel fluffy. Helaas hadden we gemist en rende ze weg, of je zou kunnen zeggen gelukkig omdat ze zo mooi zijn. Ook al had ik graag een nieuw bont sjaaltje gewild ;). Het was een super ervaring die ik nooit meer vergeet. (Zoals eigenlijk alles wat hier gebeurt haha)

Zo ook deze ervaring, de meest rare en erge en vooral bizarre eravring tot nu toe. Ik ging met een meisje uit mn US history class met haar mee naar de kerk en ik zou daar blijven slapen. Toen ik het afsprak wist ik nog niet dat het ging om een pentecostal kerk (google vertaalt het als Pinkstergemeente). Redelijk wat mensen hier hebben dat geloof. Het is wel van het christendom maar dan allemaal net iets anders, en meer overdreven. (En nee anna, geen gospel koor haha). Zo mogen de meisjes hun haren nooit knippen, geen make up op en ze moeten rokken aan. De kerk dienst was in één woord ver-schrik-ke-lijk. Het enige wat ze doen is schreeuwen, janken, krijsen, op de grond liggen, en praten in tongen. Heel heel veel praten in tongen. Allemaal kinderen jankend op de grond omdat zogenaamd de heilige geest bij hun naar binnen drong. Het meisje waarmee ik was, Hannah, praatte zelf ook in tongen en ze vroeg me om samen met haar te bidden. Op dat moment was iedereen aan het bidden dus iedereen stond daar te schreeuwen en krijsen, ik was echt in shock. Nou, Hannah pakte mn handen en ik moest mn ogen sluiten en ze begon hard op te bidden, naja meer schreeuwen eigenlijk. Anders kon ik het ook niet horen omdat het er zo’n kabaal was. “GOD OPEN HER HEART OPEN HER HEART!!” Dat was het enige wat ik er van kon verstaan. 1, omdat het er zo’n kabaal was en 2, omdat het grootste gedeelte in tongen was en ja niemand verstaat tongen. Het duurde heel lang en ik voelde overal handen aan me. Er stond ineens een hele groep mensen om me heen te schreeuwen enzo. Ik werd er bijna bang van. Ik geloof dat ze zouden verwachten dat ik zou gaan huilen omdat ik dan de heilige geest zou voelen en dan hoor je te huilen en op de grond te vallen. Nou natuurlijk gebeurde dat niet en dus vroeg een man: ‘’do you believe in god?’’ Toen vroeg die nog van alles over dit geloof. Ik vertelde eerlijk dat dit niks voor mij is en dat ik er ook niet in geloofde maar dat ik het wel respecteerde en blij voor hun was dat ze er allemaal zo blij en happy van worden. Nou, echt, hij verklaarde me nog net niet voor gek. ‘’Hoe kon ik nou net geloven wat hier allemaal gebeurde?”.
Tja, ook weer een hele ervaring rijker en ik weet dat ik NOOIT meer naar een pentecostal church ga, doei.

Over twee weken komen mam en juul al en heb er super veel zin in!! Kan nu echt niet meer wachten omdat het zo dichtbij komt. Ik mis thuis wel hoor (je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt, en dan praat ik vooral over drop, hagelslag en kaas), en iedereen, maar wil nog echt niet naar huis. Het is best bizar want je hebt de hele tijd een dubbel gevoel, je wilt naar huis maar je wilt het hier niet achterlaten. Deze laatste 2,5 worden hopelijk de leukste, Mam en juul komen, we gaan New Orleans, nog een school tripje naar New Orleans, veel track meets, lekker weer en PROM!!

Liefsssss